Gemeenten krijgen de taak om de Awbz-functie begeleiding uit te voeren binnen de Wmo en cliënten passende ondersteuning te bieden. Naast de zorgcomponent betekent dit ook dat gemeenten het vervoer van/naar de instelling moeten organiseren. Dit leidt tot allerlei vragen:

• Om hoeveel cliënten gaat het?
  
• Wat zijn hun kenmerken?
  
• Gaan gemeenten vervoer zelf inkopen of laten zij dat over aan instellingen?
  
• Wat is de aard en omvang van het vervoer?
  
• Hoe wordt aanwezige kennis zo veel mogelijk benut?
  
• Hoe is deze omslag op een korte termijn te realiseren?
  
• Hoe en waar kan de noodzakelijke efficiencywinst behaald worden?
  

De vervoercomponent krijgt in de overheveling weinig aandacht, terwijl vervoer een substantieel onderdeel is van de totale kosten! Nu is dit vervoer per instelling geregeld.

Er ligt een uitdaging voor gemeenten om dit vervoer efficiënt en op het juiste schaalniveau te organiseren.

Forseti ziet hier nieuwe kansen! Regionale samenwerking ligt voor de hand om versnippering van het vervoer te voorkomen. Ook zien wij goede mogelijkheden voor samenwerking met andere gemeentelijk doelgroepenvervoer, zoals het leerlingenvervoer.

Om goede strategische keuzes te kunnen maken is het noodzakelijk tijdig de vervoercomponent te inventariseren. Het is goed daarbinnen aandacht te hebben voor diverse locaties waar zorg wordt aangeboden, de specifieke vervoerindicaties van cliënten en de tijdstippen waarop de zorg wordt aangeboden. De effecten van het zorgbeleid op de vervoerkosten zijn aanzienlijk en in verschillende scenario's door te rekenen. Zo kan men een noodzakelijke efficiency in het vervoer realiseren en heeft men snel grip op het vervoer.